ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ - ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΙΣΣΑΒΩΝΑΣ & ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΌΤΗΤΑ ΤΩΝ ΚΕΡΔΩΝ

"Μπορούν να κοροιδεύουν λίγους για πολύ, πολλούς για λίγο, αλλά δεν μπορούν να κοροιδεύουν για πάντα"
(Μπέρτολντ Μπρεχτ)

Η υποβάθμιση & καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος στη χώρα μας συντελείται όχι ερήμην, αλλά κάτω από τα "κρυφά χαμόγελα" της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία όχι μόνο δεν παρεμβαίνει υπέρ της ουσιαστικής προστασίας των ελεύθερων αστικών χώρων, του αστικού και περιαστικού πράσινου, υπέρ της προστασίας των δασών, αλλά παροτρύνει κάθε πρωτοβουλία και ενέργεια που, ανεξάρτητα περιβαλλοντικού κόστους, μπορεί να συμβάλει στη παραπέρα αύξηση της κερδοφορίας των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων στο όνομα της διαβόητης ανταγωνιστικότητας!
Tην τελευταία δεκαετία γίνεται πλέον ολότελα φανερό ότι τόσο οι τελευταίες απρόσιτες περιοχές φυσικού κάλους της χώρας μας (δάση, βουνά, παραλίες) όσο και οι τελευταίες αδόμητες πράσινες γωνιές στο εσωτερικό των πόλεων υφίστανται μια απαξιωτική και καταστροφική επίθεση από τις δυνάμεις της ιδιωτικής κερδοσκοπίας και τους πολιτικούς της εκφραστές με σκοπό την εμπορευματοποίησή τους। Πολύ πρόσφατες άλλωστε είναι οι πυρκαγιές που κατέκαψαν απέραντα δάση, όπως τον μεγάλο "πνεύμονα" & ύστατο αντιπλημμυρικό "ανάχωμα" της Αθήνας - την Πάρνηθα όπου παρά την υποτιθέμενη προστασία του ως ''εθνικού δρυμού'' έχει παραδοθεί ουσιαστικά στα επιχειρηματικά-κατασκευαστικά σχέδια του Καζίνου, ενώ παράλληλα δεκάδες αδόμητοι χώροι από τους μεγαλύτερους, όπως το παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, ο Ελαιώνας και τα Λιπάσματα στη Δραπετσώνα, έως και τους μικρότερους παραχωρούνται στο ιδιωτικό κεφάλαιο για την εκμετάλλευσή τους και την κατασκευή εμπορικών κέντρων, παρκινγκ, πολυκατοικιών κ.α.
Οι τόσο πολύτιμοι για τον αστικό πληθυσμό ελεύθεροι χώροι, και μάλιστα σε μια άκρως σεισμογενή περιοχή, δέχονται διαρκή επίθεση σε όλη την έκταση της πόλης με σκοπό επίσης την άγρια εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση . Ούτε ένα μέτρο δημόσιου χώρου ούτε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο κτίριο δεν μένει έξω από τους σχεδιασμούς για την κερδοσκοπία πάνω στη γη। Από τα πάρκα και τις πλατείες μέχρι τους λόφους, τα ρέματα, τα εγκαταλελειμμένα εργοστάσια και τις παλιές αγορές, τα πάντα βρίσκονται στο στόχαστρο καταστροφικών σχεδιασμών στο όνομα της ανάπλασης, της ανάπτυξης, της αξιοποίησής τους।
Τι κάνει, πώς αντιδρά σ' αυτά τα πρωτάκουστα αίσχη η Ευρωπαική Ένωση ;
Δεν λέει κουβέντα, ούτε καν για τα προσχήματα !
Από την άλλη πλευρά αξίζει να θυμηθούμε τα "ακαριαία ανακλαστικά" που επέδειξε στο θέμα του "Βασικού Μετόχου" των ΜΜΕ, μόλις διέγνωσε και τον ελάχιστο κίνδυνο να θιχτούν τα συμφέροντα μιας "χούφτας" μεγαλοιδιοκτητών καναλιών & εφημερίδων που μονοπωλούν την "ενημέρωση" του πληθυσμού με ολίγον "σπέρμα και αίμα" !
Για να μην είμαστε όμως εντελώς άδικοι μαζί της, ασχολείται τελευταία με την "πράσινη πολιτική", τα "πράσινα αυτοκίνητα", τους "πράσινους ηλεκτρικούς λαμπτήρες", την πράσινη "εταιρική ευθύνη" και τα πράσινα άλογα , επειδή διαβλέπει σ' όλα αυτά ένα νέο πεδίο ανάπτυξης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου σε βάρος φυσικά των συμφερόντων των εργαζομένων και των υπόλοιπων λαικών στρωμάτων σ' όλες τις χώρες μέλη της...